Hannekeswerve

 

Oktober 2009.

Historische dijken in de buurt van Draaibrug herstellen. Die plannen dwongen me om toch even stil te staan bij het verleden. En het heden. Inderdaad ontbreken er een paar stukjes. Eén stuk is weggegraven, volgens mij voor de steenfabriek, een ander stuk is verlaagd. Op dat verlaagde deel staan pubertroenken. Die willen ze uitgraven en dan terugplanten. Onnozelaars.

Alsof je dan een beter beeld krijgt, alsof dat hordes toeristen aan zal trekken. Toch maar een bezwaarschriftje ingediend. Volgens mij namens mezelf, want op Draaibrug leefde het totaal niet. Begrijpelijk.

Kijkend naar dijken en kaarten stuitte ik ook op Hannekenswerve. Daar, onder dat afgegraven stukje Oosthavendijk, daar ligt echte historie verborgen. Ooit opgegraven en wegens geldgebrek is de put weer vroegtijdig terug dichtgegooid. Of een failliete gemeente daarvan toen de reden was, dat weet ik niet.

Een prachtig verslag kreeg ik aangereikt van de familie J. de Laet. Geen zwaar wetenschappelijke kost, wat aan mij echt niet besteed is, maar gewoon goed leesbaar Vlaams.

Terug in de tijd, naar ergens een terp, midden in de polder, bijna 1000 jaar geleden. Dijken moesten toen nog worden uitgevonden. Een kerk à la St. Baafskerk. Onvoorstelbaar. En alles met de hand, met paard en wagen, in het midden van nergens.

 

Hannekeswerve Fotoo's Leeg